Effect van CO2 op de transpiratie
CO2 wordt opgenomen via de huidmondjes (ook wel stomata genoemd). Deze huidmondjes bevinden zich aan de boven- en onderzijde van het blad (aan de onderzijde veel meer dan aan de bovenkant). De plant kan de opening van de huidmondjes variëren. Hoever de huidmondjes open staan wordt bepaald door de hoeveelheid licht, CO2 en de luchtvochtigheid. Als één van deze verandert heeft dat dus effect op de rest. Als de CO2 -concentratie stijgt sluiten de huidmondjes zich iets. Om voldoende CO2 binnen te krijgen hoeven de huidmondjes namelijk minder ver open te staan. De verdamping zal hiermee wat worden geremd. Dit heeft weer effect op de luchtvochtigheid en de bladtemperatuur. De luchtvochtigheid daalt en de bladtemperatuur stijgt iets. Beiden hebben tot gevolg dat de plant weer makkelijker kan verdampen. Het uiteindelijk effect van de huidmondjessluiting op de verdamping is dus maar gering. De reactie van de huidmondjes hangt sterk samen met het soort gewas en de cultivar. Tomaat en komkommer sloten hun huidmondjes met ca. 40% bij een verdubbeling van de CO2 -concentratie van 350 naar 700 ppm. De verdamping nam hiermee echter maar met 10% af. Aubergine bleek ruim twee keer zo sterk te reageren op een verhoging van de CO2 -concentratie. In de bijna alle gevallen is het niet zinvol de CO2-concentratie te verlagen om zo de verdamping te stimuleren. Alleen wanneer een gewas in de problemen dreigt te raken kan dit wel eens een nuttige reddingsactie zijn. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn als bij een hoge luchtvochtigheid en veel zonlicht de bladtemperatuur te hoog wordt en het gewas dreigt te verbranden.
Meer over transpiratie is hier te vinden.
Bereken hier de gewastranspiratie en krijg tevens een indruk van het effect van CO2 en luchtvochtigheid op de transpiratie.