Switch to English 

Effect van CO2 de op ontwikkeling van de plant

Hoe de aangemaakte suikers (assimilaten) over de plant worden verdeeld is afhankelijk van de vraag en het aanbod. Alle plantendelen vragen assimilaten. Delen die in de groei zijn vragen echter meer dan uitgegroeide delen. In het generatieve stadium zullen de uitgroeiende bloemen of vruchten van een plant de meeste assimilaten naar zich toetrekken. Zijn er weinig assimilaten beschikbaar dan gaat dit ten koste van de vegetatieve groei. De verdeling hangt af van gewas, teeltwijze en jaargetijde.

Voorbeeld:
Bij paprika neemt de productie sterk toe als onder beperkte lichtomstandigheden (voor- en najaar) CO2-concentratie wordt verhoogd. Dit geeft voldoende extra assimilaten om meer vruchtjes te laten zetten. Deze vruchtjes vragen zoveel van de beschikbare suikers dat de uitgroei hiervan ten koste gaat van de vegetatieve groei. Er vind dus een verschuiving plaats naar generatieve groei. Het aantal vruchten neemt toe. Het gemiddeld vruchtgewicht blijft gelijk.

Door het verwijderen van de zijscheuten staat bij tomaat het aantal trossen aan de plant bij voorbaat vast. Een verhoogde CO2-concentratie kan dus niet resulteren in meer vruchten (hooguit een enkel vruchtje meer per tros). De assimilatenvraag van het groeipunt blijft ook gelijk. De verdeling van suikers verandert dus niet door een groter assimilatenaanbod. Het aantal vruchten blijft gelijk, maar het gemiddeld vruchtgewicht stijgt.
© Cli Mate 2024    | Contact|Disclaimer